گروه خونی O :
صادق، خوشبین و پر انرژی هستند و از اعتماد به نفس بالایی برخوردارند. برای رسیدن به هدف قدرت و تحمل خوبی دارند. اگر در میانه راه به بیهوده بودن کاری که در حال انجامش هستند پی ببرند، خیلی راحت آنرا رها می کنند. درباره ی گذشته مثبت اندیشند، لذا چندان افسوس گذشته را نمی خورند.به مسائل مادی اهمیت می دهند. آرام و باثباتند و در برابر صداقت بسیار حساسند. رک و صریح نظراتشان را بیان می کنند. می توانند از جزئیات براحتی صرفه نظر کنند. غالباً از رهبری کردن خوششان می آید و معمولاً از قدرت تمرکز خوبی برخوردارند.
گروه خونی A :
محتاط در تصمیم گیری، بدبین و بسیار حساس هستند و مایلند مسائل را به دو گروه سیاه و سفید تقسیم کنند. به قوانین و استانداردهای اجتماعی بسیار اهمیت میدهند. از تحمل و صبر بالایی برای انجام کارهای فیزیکی و رقابتی برخوردارند. به آینده بسیار بدبینند و براحتی می توانند ظاهر آرامی از خودشان نشان دهند، حتی اگر عصبانی باشند. به نظرات دیگران بسیار اهمیت می دهند. اگر قلبشان بشکند، به سختی التیام می یابد. آنها بسیار مسئولند و همواره خطی بین کار و تفریح میکشند. آنها معتقدند که در مسائل دینی و اخلاقی می توان به کمال رسید. ترجیح می دهند از سرگرمی هایی بهره ببرند که از فشار عصبیشان بکاهد.
گروه خونی B :
براحتی از دیگران دستور نمی گیرند. سریع تصمیم گیری می کنند، قابل انعطافند و چندان به قوانین اهمیت نمی دهند. به مسائل علمی و اکتشافات علاقه فراوانی دارند. چندان صبور به نظر نمی رسند و از کارهای رقابتی خوشان نمی آید. معقول و خونسردند و درعین بامزگی، بسیار خجول هستند. از بیان ایده های جدید نمیهراسند. از مورد انتقاد قرار گرفتن ترسی ندارند. از انجام کاری به مدت طولانی خسته و دلزده نمی شوند. براحتی می توانند خاطرات گذشته را فراموش کنند. خلاق و مبتکر بوده و بین کار و تفریح نمی توانند مرزی قائل شوند.
گروه خونی Ab :
رومانتیک و احساساتی هستند و به شدت فعالند. در تجزیه و تحلیل مسائل بسیار ماهرند. در نقد موضوعات مختلف بسیار منصف اند. درموقع لزوم نمی توانند سریع تصمیم بگیرند. برای سخت کار کردن و صبور بودن باید سعی کنند. درباره ی گذشته بسیار حساسند و از قدرت فهم بلایی برخوردارند. چندان مسئولیت پذیر نیستند. خونسردند اما در برخورد با مسائل غیرمنتظره خیلی زود نگران می شوند. حالات روحی آنها خیلی سریع تغیر می کند. می توانند در آنِ واحد چند کار را با هم انجام دهند و از کارهای هنری بسیار خوششان می آید.

۱- آلبرت انیشتن: در کودکی دچار بیماری دیسلسیک بود. یعنی معنی و مفهوم کلمات و عبارات را درست تشخیص نمی داد. معلم آلبرت انیشتن او را عقب مانده ذهنی، غیر اجتماعی و همیشه غرق در رویاهای احمقانه توصیف می کرد، ضمنا وی دوبار در امتحانات کنکور دانشگاه پلی تکنیک زوریخ مردود شد!!
۲- توماس ادیسون: که معلمانش از آموزش او در مدرسه عاجز مانده بودند در تمام طول تحصیل کم ترین نمره ها را از درس فیزیک می گرفت ولی همین شخص بعدها موفق شد بیش از هزار وصد و پنجاه اختراع به جامعه بشریت عرضه کند که بیشتر آنها در زمینه علم فیزیک بوده است!!
۳- بتهون: معلم او می گفت در طول زندگیش “اوچیزی یاد نخواهد گرفت”
۴- پیکاسو: یکی از معروفترین نقاشان جهان بدون کمک و حضور پدرش که در زمان امتحانات کنارش می نشست نمی توانست در درس هایش نمره قبولی کسب کند!!
۵- هیلتون: که مالک بیش از ۳۰۰ هتل در سرتاسر دنیاست در دوران کودکی برای گذران زندگی مجبور بود کف سالنها و هتل ها را طی بکشد!!
۶- جیمز وات: که مخترع ماشین بخار بود فردی کودن توصیفش می کردند!!
۷- امیل زولا: نویسنده بزرگ فرانسوی دانش آموزی تنبل بود که در مدرسه از درس ادبیات معمولا نمره صفر می گرفت!
۸- ناپلئون بنا پارت: مدرسه خود را با رتبه ۴۲ به عنوان یک دانش آموز غیر ممتاز ترک کرد!!
۹- لویی پاستور: در مدرسه یک محصل متوسط بود و در دوره لیسانس در درس شیمی بین ۲۲ نفر رتبه ۲۲ را کسب کرد!

قوانینی که پیش از مرگ نیوتون وقت نشد آنها را به جامعه اثبات کند

۱-قانون صف:اگر شما از یک صف به صف دیگری رفتید، سرعت صف قبلی بیشتر از
صف فعلی خواهد شد.

۲-قانون تلفن:اگر شما شماره ای را اشتباه گرفتید، آن شماره هیچگاه اشغال
نخواهد بود.
۳-قانون تعمیر:بعد از این که دستتان حسابی گریسی شد، بینی شما شروع به
خارش خواهد کرد
.
۴-قانون کارگاه: اگر چیزی از دستتان افتاد، قطعاً به پرتترین گوشه ممکن خواهد خزید.

۵-قانون معذوریت: اگر بهانه تان پیش رئیس برای دیر آمدن پنچر شدن
ماشینتان باشد، روز بعد واقعاً به خاطر پنچر شدن ماشینتان، دیرتان خواهد
شد.

۶-قانون حمام: وقتی که خوب زیر دوش خیس خوردید تلفن شما زنگ خواهد زد.

۷-قانون روبرو شدن: احتمال روبرو شدن با یک آشنا وقتی که با کسی هستید
که مایل نیستید با او دیده شوید افزایش مییابد.

۸-قانون نتیجه: وقتی میخواهید به کسی ثابت کنید که یک ماشین کار نمیکند،
کار خواهد کرد.

۹-قانون بیومکانیک: نسبت خارش هر نقطه از بدن با میزان دسترسی آن نقطه
نسبت عکس دارد.

۱۰ -قانون تئاتر: کسانی که صندلی آنها از راهروها دورتر است دیرتر میآیند.

۱۱-قانون قهوه: قبل از اولین جرعه از قهوه داغتان، رئیستان از شما کاری

خواهد خواست که تا سرد شدن قهوه طول خواهد کشید

نظر یادتون نره

باز هم تمدن و فرهنگ ایرانیان باستان


ایا می دانستید که گاهی به هم می رسیم و می گوییم 120 سال زنده باشی یعنی چه و از کجا آمده؟

برای چه نمی گوییم 150 یا 100 سال یا ...

در ایران و در زمان ماقبل هجوم اعراب به ایران سال کبیسه را به این صورت محاسبه می کردند که:
به جای اینکه هر 4 سال یکروز اضافه کنند (که البته اضافه هم می کردند)

هر 120 سال یک ماه را جشن می گرفتند و کل ایران این جشن برپا بود و برای این که بعضی ها ممکن بود یکبار این جشن را ببینند و عمرشان جواب نمی داد تا این جشن ها را دوباره ببینند

به همین دلیل دیدن این جشن را به عنوان بزرگترین آرزو برای یکدیگر خواستار بودند و هر کسی برای طرف مقابل آرزو می کرد تا آنقدر زنده باشی که این جشن باشکوه را ببینی و این به صورت یک تعارف و سنتی بی نهایت زیبا درآمد.
که وقتی به هم می رسیدند بگویند 120 سال زنده باشی

این مقاله فقط جنبه ی طنز و سرگرمی داره لطفا بعضی ها ایمیل نزنند فحش و اینا...

همیشه خانم ها به امر شریف «شرط و شروط تعیین کردن» مشغولن. ولی حالا وقتشه که ما مردها هم تکلیف خودمون رو روشن کنیم...

خانوما توجه کنن؛ اینها قانون های ما هستن:
توجه بفرمایید که همه قانون ها شماره ”۱“ هستن

- با شما خرید کردن ورزش نیست. ما هم دوست نداریم فکر کنیم که هست.

۱- گریه کردن یعنی باج خواستن!

۱- هر چیزی که می خواهید درست بگید. بذارید درست روشنتون کنیم:
با گوشه زدن به جایی نمی رسین
با کنایه زدن به جایی نمی رسین
با حرفای مبهم به جایی نمی رسین
صاف و پوست کنده بگین چه مرگتونه

1. هیچ اشکالی نداره اگه سوال های ما رو با ”بله“ و ”خیر“ جواب بدین. خیلی هم خوشحال میشیم.

1. بی زحمت فقط وقتی مشکلتون رو پیش ما بیارین که بخواهین ما حلش کنیم. ما فقط مشکل حل کردن بلدیم. اگه همدردی می خواهید برید پیش بقیه خانم ها.

۱- اگه برای ۱۷ ماه متوالی سردرد دارید، یه چیزیتون میشه. خودتونو به دکتر نشون بدین.

۱- چیزایی که ۶ ماه پیش گفتیم رو توی دعوای امروز علیه خودمون استفاده نکنین. اصلاً می دونین چیه؟ ما فقط حرفای هفته پیش یادمونه.

۱- اگه فکر می کنین چاقین خب حتماً هستین دیگه. چرا باز می پرسین ؟

۱- اگه از حرف ما ۲ تا برداشت می کنین و یکیش شما رو عصبانی یا غمگین می کنه، پس منظور ما این یکی نبوده، اون یکی بوده.

۱- یا از ما بخواهید یه کاری براتون بکنیم، یا بهمون بگید چطوری باید انجامش بدیم. نه هر دو تاش با هم!
اصلاً اگه شما بهتر می دونید که چطور باید انجام بشه، چرا خودتون انجام نمی دین؟

۱- اگه خیلی احساس میکنین که حتماً باید یه حرفی رو بزنین، حداقل تا آگهی بازرگانی تلویزیون صبر کنین. نه وسط فیلم!

۱- کریستف کلمب از کسی آدرس نپرسید. ما هم نمی پرسیم.

۱- ما مردا فقط اسم ۱۶ تا رنگ رو بلدیم.

۱- اگه ما پرسیدیم ”چته؟“ و شما گفتین ”هیچی“، ما هم فرض می کنیم چیزیتون نیست. البته میدونیم که یه مرگیتون هست، ولی به دردسرش نمی ارزه.

۱- اگه یه چیزی می گین ولی نمی خواهین جوابشو بشنوین، پس ما هم یه جوابی می دیم که نخواهید بشنوید.

۱- وقتی می خواهیم با هم بریم بیرون، هر چی که بپوشین خوبه. به جون خودتون راست می گم.

۱- لباساتون کافیه.

۱- کفشاتون هم خیلی زیاده.

۱- اندام ما خیلی هم متناسبه. خپل هم خیلی خوبه.

 خانمای محترم. از اینکه این مطلب رو خوندین متشکرم.
ضمناً اگه قراره امشب شوهراتون رو خونه راه ندید،نگران نباشید.
بیرون خوابیدن برای مردا مثل پیک نیکه.

برای رسیدن به موفقیت، چه کارهایی را به‌ طور مداوم انجام می‌دهید؟

اجازه بدهید اول ببینیم عادت چیست. تحقیقات نشان می‌دهد که چهار مانع وجود دارد که جلوی استفاده کامل از توانایی ‌هایمان را می‌گیرد:

عادات، رفتارها، اعتقادات و انتظارات.

عادات الگوهای رفتاری هستند که در اثر تکرار منظم و پایدار به وجود آمده ‌اند، معمولاً به‌طور ناخودآگاه و بدون فکر کردن هوشیارانه به انجام آن اجرا می‌شوند. رفتار عادتی افراد گاهی ‌اوقات قابل تشخیص نیست زیرا تحلیل از خود در کارهای روزمره غیرضروری به نظر می‌رسد. خوگیری روشی بسیار ساده از یادگیری است که در آن موجود پس از دوره ‌ای قرارگیری در معرض محرک، دست از واکنش دادن به آن محرک برمی‌دارد. عادات گاهی ‌اوقات اجباری هستند.

عادت‌ها لازمه زندگی هستند. آنها به ما کمک می‌کنند نظم و برنامه زندگیمان را حفظ کنیم. لزوماً بد یا خوب نیستند، همان چیزی هستند که هستند. وقتی هدفی تعیین می‌کنید، آن زمان است که تعیین می‌کنید عادتی شما را به سمت آن هدف می‌برد یا از آن دورتان می‌کند.

رفتاری که انتخاب می‌کنید، زندگی و کاری که دارید را می‌سازد.

این را در نظر بگیرید – 5 فعالیت هستند که من به طور معمول انجام می‌دهم که مرا به سمت موفقیت می‌کشاند.

یکی اینکه ورزش می‌کنم.

انتخاب ‌های غذایی سالم دارم.

8 ساعت در شبانه ‌روز می‌خوابم.

با افراد مثبت وقت می‌گذرانم.

به‌ طور مرتب با دیگران تلفنی حرف می‌زنم.

5 فعالیتی که شما به ‌طور مرتب انجام می‌دهیم و شما را به سمت موفقیت هدایت می‌کند چیستند؟

وقتی به کارتان فکر می‌کنید، کجا بیش از حد توانتان است؟ (مثلاً من ترجیح می‌‌ دهم همه کارها را خودم انجام دهم تااینکه از کسی بخواهم به من کمک کند. یا وقتی روی چیزی کار نمی‌کنم احساس گناه می‌کنم).

چه عادتی را می‌توانید همین امروز ترک کنید تا سطح موفقیتتان بالاتر رود؟

این عادت چه تغییری در کارتان ایجاد می‌کند؟

عادات – "وقتی از قبل به آن فکر شود بسیار سخت و وقتی انجام شود آسان است!" – رابرت ام پیرسیگ

ترک یک عادت چه مدت طول می‌کشد؟

بعضی می‌گویند 21 روز یا 4-3 هفته. اگر می‌خواهید چند تغییر کوچک در کارتان ایجاد کنید، خیی خوب است. در زیر به نمونه‌هایی از عاداتی اشاره می‌کنیم که لزوماً شما را به سمت هدفتان هدایت نمی‌کنند.

• دیر رسیدن سر قرارهای کاری.

• روی هم تلنبار کردن کارهای کاغذی روی میز ناهارخوری.

• وقتی با یک مشتری احتمالی ناهار صرف می‌کنید به تلفن همراهتان پاسخ دهید.

• کار کردن ساعت‌های متمادی و داشتن انتخاب‌های غذایی بد.

• بردن کارتان به هر جا که می‌روید.

• به جای اینکه بیدار شوید و ورزش کنید، 5 دقیقه بیشتر بخوابید.

• رفتن به یک گردهمایی و حرف زدن فقط با کسانی که می‌شناسید.

• کشیدن چک بی ‌محل.

حالا نوبت شماست. لیستی از 10 عادتی که می‌دانید الان چندان به نفعتان نیست تهیه کنید.

عاداتی که یادداشت کردید را در نظر بگیرید. این عادت‌ها اگر "اصلاح شوند"، "تغییر کنند" و یا مثبت‌تر شوند چطور می‌شود؟ هر عادت را تک‌تک در نظر بگیرید و شکل مثبت آن را یادداشت کنید.

(مثلاً از لیست بالا: به‌جای دیر رسیدن سر قرارهای کاری – آنها را به شکل مثبت تغییر می‌دهیم: متعهد شویم که همیشه 5 دقیقه زودتر از وقت قرار در محل حاضر شویم.)

یک روز جمعه زنی داشت برای شام استیک درست می‌کرد. همانطور که همیشه در گذشته اینکار را می‌کرد، قبل از اینکه گوشت را داخل ماهیتابه بیندازد دو سر آن را برید. شوهرش از او سوال کردن که چرا اینکار را کرده است و زن گفت که مادرم هم همیشه دو سر گوشت را می‌برید.

دفعه بعدی که مرد مادرزنش را دید از او پرسید که چرا همیشه قبل از انداختن گوشت در ماهیتابه دو سر آن را می‌بریده است و او هم گفت که چون مادرش همیشه اینکار را می‌کرده است.

وقتی شوهر مادربزرگ زنش را دید آن سوال را از او هم پرسید و مادربزرگ نگاهی به او انداخت و گفت چون فقط اینطور گوشت داخل ماهیتابه‌اش جا می‌شده است.

چندبار تابحال شده که کاری را فقط به دلیل اینکه دیده‌ایم یک نفر دیگر انجام می‌دهد انجام داده‌ایم؟ بعضی‌اوقات لازم است از خودمان بپرسیم چرا فلان کار را اینطوری انجام می‌دهیم. همیشه راه‌های ساده‌تر دیگری هم برای انجام یک کار خاص وجود دارد.

نتیجه:

راه به سمت موفقیت اصلاً پیچیده نیست – خیلی هم ساده است. با طرز فکر کردن شما شروع می‌شود – با رویکری مشخص و واضح از چیزی که می‌خواهید و ایجاد عادات روزانه که شما را به آن هدف نزدیکتر کند.

می‌بینید، عادت‌ها خوب یا بد نیستند. فقط به این بستگی دارند که می‌توانند شما را به هدفتان نزدیک کنند یا نه. شما راننده هستید و کنترل و مسئولیت همه چیز دست خودتان است!

در سالهای اخیر روانشناسان و محققان تلاش بسیاری برای پاسخ به این سوال دانشمندان کرده اند که چه چیز ما را شاد و خوشبخت می کند؟ مطالعاتی بر روی افراد زیادی در سراسر دنیا که چطور عواملی ماننده پول، رفتار، فرهنگ، حافظه، سلامت، نوع دوستی و عادت های روزمره بر بهتر زیستن ما تاثیر می گذارد.

۱-هر لحظه از زندگی را دوست بدار
گاهی فعالیت خود را متوقف کنید و بازی کودکان را تماشا کنید و گل رزی را ببویید. نمونه هایی از مردم که برای لذت بردن از اتفاقات عادی زندگی که معمولاً با عجله از آن می گذرند، وقت می گذرانند یا به لحظات خوبی که در طی روز داشته اند فکر می کنند، شادی در آنها بیشتر و افسردگی در آنها کاهش می یافته است.

۲-از مقایسه کردن پرهیز کنید
با اینکه چشم و هم چشمی با همسایه و آشنایان جزو فرهنگ خیلی از ملت هاست، اما مقایسه کردن خودمان با دیگران می تواند به شادی و ارزشی که برای خود قایلیم لطمه بزند. بجای مقایسه کردن خود با دیگران، بر موفقیت های شخصی تمرکز کنید که شما را بسوی رضایت از خودتان سوق دهد.

۳-پول را از اولویت های خود پایین بیاورید

افرادی که پول را در بالاترین اولویت های خود قرار می دهند، در معرض افسردگی و اضطراب بیشتر و عزت نفس کمتری هستند. هر چقدر رضایت و آرزوهای خود را در امور مادی قرار دهیم، کمتر آن را می یابیم. در واقع شادی بدست آمده عمر بسیار کوتاهی خواهد داشت. در ضمن افرادی که به دنبال پول هستند، سرزندگی و شکوفایی کمتری در زندگی خواهند داشت.

۴-اهداف با معنایی داشته باشید
افرادی که برای رسیدن به چیز مشخصی تلاش می کنند، چه یاد گرفتن هنر دستی باشد یا بزرگ کردن فرزندانی خوب، بسیار بیشتر از کسانی که رویا و آرزوی قوی ندارند، شاد خواهند بود. به عنوان یک انسان ما به نیرویی برای کامیابی نیازمندیم. شادی نقطه برخورد لذت بردن و معناگرایی است. چه در محل کار و چه در خانه، هدف این است که مشغول به فعالیتهایی باشید که برای شما مشخص و لذت زاست.

۵-ابتکار عمل در کار
اینکه چقدر در محیط کار شاد هستیم، بستگی به میزان ابتکار ما دارد. وقتی ما بتوانیم خلاقیتی را اعمال کنیم، به دیگران کمک کنیم، روشهایی برای پیشرفت پیشنهاد دهیم یا وظایف جدیدی اضافه برکار به عهده بگیریم، مثل این است که پاداش خوبی دریافت کرده باشیم و همه چیز را در کنترل بگیریم.

۶-دوستان و خانواده خوب
افراد خوشبخت، خانواده و دوستان خوبی دارند و در روابطشان حمایت می شوند. در نتیجه دوستی های سطحی فایده ای نخواهد داشت و ما به روابط عمیق نیازمندیم که شامل درک و توجه باشد.

۷-لبخند بزنید حتی وقتی احساس خوبی ندارید
ساده به نظر می رسد اما روش مفیدی است. افراد شاد راه های ممکن، فرصتها و موفقیت را می بینند. وقتی به آینده فکر می کنند خوش بین هستند و وقتی به گذشته می نگرند، نقاط قوت را به یاد می آورند. حتی اگر هرگز قادر به دیدن نیمه پر نیستید، با تمرین می توانید مثبت اندیشی را برای خود عادت کنید.

اضطراب، هیجان ناخوشایندی است که به صورت دلشوره و نگرانی مبهم بروز می‌کند.
اغلب علت آن مشخص نیست و اگر هم مشخص باشد فقط به صورت یک تهدید در مورد اتفاقی که شاید در آینده بیفتد، بروز می‌کند. این نگرانی و دلشوره واقعیت خارجی نداشته و ساخته و پرداخته ذهن خود فرد است.

مقدار کم نگرانی و اضطراب در همه انسان‌ها وجود دارد و موجب فعالیت انسان برای کسب موفقیت و بقا می‌شود، اما وقتی مقدار آن از حد خاصی فراتر می‌رود، نه تنها موجب فعالیت سازنده در انسان نمی‌شود بلکه فعالیت‌های عادی او را هم مختل می‌سازد.

شاید بتوان نسبت به تاثیر اضطراب بر فعالیت‌های عادی روزمره اندکی چشم‌پوشی کرده و رنج ناشی از آن را تحمل کرد، اما نسبت به تاثیر اضطراب بر امتحان و فعالیت‌های سرنوشت‌ساز این چشم‌پوشی دشوار است و باید در صدد رفع آن برآمد.

در اهمیت بررسی و رفع اضطراب باید یادآور شد که بیشتر بیماری‌های روحی و روانی ناشی از وجود زمینه اضطراب مزمن است و با رفع اضطراب می‌توان از این قبیل بیماری‌ها پیشگیری کرد. عدم رفع اضطراب در نهایت منجر به عدم سازگاری در فرد می‌شود و تاثیر نامساعدی بر دوست یابی شخص گذاشته و با افزایش هراس اجتماعی و ترس از تحقیر در حضور دوستان مانع از شرکت فرد در فعالیت‌های گروهی می‌شود.

یکی از انواع اضطراب‌ها که هنگام یا حتی قبل و بعد از آزمون با نشانه‌های جسمی و روانی بروز می‌کند، اضطراب امتحان است. دانش‌آموزی که مبتلا به اضطراب امتحان است به جای آنکه وقت و تمرکز خود را صرف پاسخ دادن به سؤالات کند، وقت خود را با افکار نامربوط و آزاردهنده و توأم با دلشوره که بیشتر به نتیجه منفی آزمون دلالت دارد، می‌گذراند و عدم تمرکز و کاهش توانایی حافظه پیامد منفی پیش بینی شده توسط فرد را به دنبال دارد و تفکر غیرمنطقی او را تایید می‌کند.

این حالت نگرانی با نشانه‌های دیگری نظیر دل درد، خمیازه‌های مکرر، خستگی‌های عدم تمرکز، تعریق دست، تپش قلب، تنگی نفس،‌گوش به زنگ بودن، تکرر ادرار و بی‌حالی همراه است. هرچه زودتر اضطراب را تشخیص دهیم،‌بهتر موفق به درمان آن می‌شویم. اضطراب در افراد، در سنین کودکی قابل تشخیص بوده و با رفتارهای اجتنابی نظیر ترس از افراد غریبه یا وابستگی شدید به مادر و ترس از مکان‌های جدید قابل پیش‌‌بینی است. اما متاسفانه تشخیص اضطراب با تاخیر و غالبا با شروع مدرسه رفتن و در سال اول ابتدایی توسط اولیا صورت می‌گیرد. در سنین دبستان با شکایت‌های جسمانی بسیاری نظیر دل‌درد و تهوع که غالبا صبح هنگام اتفاق می‌افتد، روبه‌رو می‌شویم .

گاهی اضطراب جنبه ژنتیکی دارد که تشخیص زودهنگام آن حائز اهمیت است و گاهی جنبه‌ تربیتی داشته و عوامل محیطی نظیر شیوه‌های تربیتی اولیا و روش‌های ناصحیح آموزشگاهی و رخ دادن حوادث دردناک به صورت تکراری موجد آن هستند. لازم به ذکر است در تشخیص علت ایجاد اضطراب نمی‌توان هیچ عاملی را به تنهایی کافی دانست بلکه اضطراب ناشی از عوامل متعددی است که از دیدگاه تربیتی به تعدادی از آنها اشاره می‌شود.
شدت اضطراب امتحان به مقدار زیاد بستگی به اهمیت امتحان برای شخص و تعبیر و تفسیری که او از نتیجه آن پیش‌بینی می‌کند، دارد.

در بسیاری از مواقع این اهمیت از سوی اولیا به دانش‌آموز منتقل شده و تفکر غیرمنطقی و بایدها و نبایدهایی که برای او ساخته می‌شود، نتیجه آزمون را برای دانش‌آموز بسیار با ارزش‌تر از ارزش واقعی آن می‌سازد. به طوری که دانش‌آموز بدون کسب لذت از مطالعه و فهم مطالب درسی و صرفا برای کسب نمره مورد نظر، دروس را مطالعه می‌کند. چنین دانش‌آموزی غالبا مطالب را حفظ کرده و به علت نداشتن سازمان ذهنی مناسب مطالب را خیلی زود فراموش می‌کند و حتی در صورت کسب نمره خوب (به دلیل ارزشیابی‌های ناصحیح) از سوادعلمی بالایی برخوردار نیست.

دانش‌آموزانی که برای نمره امتحان ارزش غیرواقعی قائل هستند، اغراق معکوسی نیز نسبت به خود دارند و تصور می‌کنند قادر به کسب نمره مورد نظر نیستند و قبل یا حین امتحان با جملات تلقینی منفی نظیر نمی‌توانم، شکست خواهم خورد، چیزی در حافظه‌ام نمی‌ماند و غیره خود را در دایره معیوب تصور ناتوانی و اضطراب می‌افکنند. بسیاری از این تلقینات منفی ناشی از اهدافی است که خارج از توان فرد محسوب شده و غالبا توسط اولیا به ایشان در نظر گرفته می‌شوند. گفت‌وگوی درونی چنین دانش‌آموزی غالبا این است: «اگر شکست بخورم، چه پاسخی برای والدین خود خواهم داشت؟»

عده‌ای از دانش‌آموزان با طرز تفکر همه یا هیچ زندگی می‌کنند به این معنا که دریافت نمره بالا را ملاک با هوشی، خوب بودن و همه ویژگی‌های مثبت دانسته و نمره کم را ملاک کم هوشی، بدبودن و همه ویژگی‌های منفی می‌دانند. به همین دلیل برای حفظ تمام ارزش‌های خود کسب نمره را حائز اهمیت می‌دانند و این یک باور غیرمنطقی است.

در خانواده‌هایی که تفکر افراطی نسبت به آینده دارند، فرزندان نمی‌آموزند که چگونه باید در حال زندگی کنند و از لحظه اکنون حداکثر استفاده از بکنند و اغلب نگران نتیجه اعمالشان بوده و از فرآیند یادگیری لذت نبرده و ذهنشان درگیر اضطراب است. درگیری فکری چنین افرادی گاهی چنان زیاد است که حتی از شروع فعالیت‌های آموزشی خود ناتوان بوده و آنها را به تعویق می‌اندازند و انباشتگی فعالیت‌هایشان مجددا اضطرابشان را افزایش می‌دهد. این دیدگاه‌ها با شرایط آموزشگاهی اضطراب‌آمیزتر شده و به عدم موفقیت درسی می‌انجامد.

در زیر به مواردی که رعایت آنها اضطراب امتحان را کاهش می‌دهد، اشاره می‌شود:

۱ -ذهن خود را روی اضطراب متمرکز نسازید و این باور را داشته باشید که همه انسان‌ها به مقداری از اضطراب مبتلا هستند و هنگام بروز اضطراب به جنبه‌های مثبت امتحان توجه کنید.

۲ – تلقین‌های مثبت داشته باشید و از مقایسه ضعف‌های خود با نقاط قوت دیگران بپرهیزید.

۳ – یادبگیرید که چگونه در حال زندگی کنید و شکست‌های گذشته را به حال و آینده تعمیم ندهید.

۴ – تمرین کنید که از موفقیت‌ برای احساس خود لذت ببرید نه برای اثبات خود.

۵ – قبل از برگزاری آزمون از کم و کیف آن و گاهی از نمونه سؤالات سال‌های گذشته اطلاع حاصل کنید.

۶ – تغذیه مناسب داشته باشید و به ویژه از کاهش قند خون خود جلوگیری کنید.

۷ – پاسخگویی به سؤالات را از آسان به دشوار شروع کنید.

۸ – برای نظم دادن به تفکر خود در حین امتحان یا قبل از شروع نوشتن، در مورد هر سؤال فکر کنید.

۹ – زمان امتحان را در نظر گرفته و تقسیم عادلانه‌ای میان پرسش‌ها داشته باشید.

۱۰ – شب امتحان، زمان مناسبی برای مطالعه نیست، مطالعه خود را به تدریج ودرطول ترم انجام دهید.

۱۱ – کمبود خواب در چند شب متوالی کاهش تمرکز و حافظه را در پی دارد. در ایام امتحان استراحت کافی داشته باشید.

۱۲ – مقدار زیادی از اضطراب خود را با به موقع حاضر شدن و عدم تاخیر در جلسه امتحان کاهش دهید.

۱۳ – با مشاوره با متخصصان، اعتماد به نفس خود را افزایش داده و شیوه‌های صحیح مطالعه را بیاموزید.

۱۴ – اولیا باید از اجرای انضباط خشک و بدون انعطاف برای فرزندان خود پرهیز کنند تا آنان آرامش بیشتری احساس کنند.

۱۵ – جو عاطفی مناسبی برای فرزند خود( خصوصا در ایام امتحان) فراهم آورید و تعارضات خانوادگی را کاهش دهید.

۱۶ – اضطراب خود را به فرزندان انتقال ندهید.

۱۷ – از مقایسه فرزند با دیگران جدا بپرهیزید.

۱۸ – معلمان باید در کاهش رقابت ناسالم در کلاس کوشا باشند و با اجرای ارزشیابی‌های غیر متمرکز برنمره و حفظیات و همچنین بهبود شیوه‌های مراقبت از امتحان ودوری از سوء ظن در جلسات امتحانی به سلامت روحی دانش‌آموزان کمک کنند.

اینکه شما یک چیز را بیان کنید، یک چیز را اعتقاد داشته باشید، یک چیز را بخواهید و در دیگران نیز مقبولیت ایجاد کنید مقوله‌های متفاوتی هستند. پس به آنچه می‌گوییم اعتقاد داشته باشیم و به آن عمل کنیم.در مقولات اجتماعی اینکه شما به یک چیز معتقد باشید برای جاری‌سازی آن در بین همه کافی نیست. در این مقولات شما باید فرهنگ لازم را پیاده بکنید یا بکنند…

ما هنوز در برخی موارد برای یادگیری در ابتدای راه هستیم. شما می‌آیید در اینترانت شرکت و یک فضای گفتگو را فراهم می‌کنید، افراد می‌آیند و مطلب می‌نویسند، ولی خیلی‌ها بدون نام یا با نام مستعار می‌آیند. پیام گذاشتن در سایت بدون اسم مثل زنگ در خانه مردم را زدن و فرار کردن است. مسلما شما برای پاسخگویی باید بدانید به چه کسی و با چه فرهنگی و با چه معلوماتی سخن می‌گویید.
در ادامه این نوشته آمده است: محیط باید آماده شود، فرهنگ باید ایجاد شود. مثلا کار تیمی‌ نیازمند کار مداوم و فرهنگ‌سازی است. درست کردن تیم فلان و بهمان یا کمیته چی و چی گام‌های ساختاری و اولیه است. ولی وقتی نمی‌توانیم باهم گفت‌وگو کنیم؛ وقتی تا اختلاف سلیقه پیدا می‌کنیم قهر می‌کنیم و تیم و جلسه را به هم می‌زنیم. وقتی تیم را در صورتی قبول داریم که همه مثل من فکر کنند، معلوم است که نمی‌شود.

فقط یکی باید یک آیینه بگیرد جلویمان که جلوه‌ای دیگر از این آفت‌های کارتیمی‌ را ببینیم و سعی کنیم خودمان را اصلاح کنیم. همه فکر می‌کنیم خدای همه چیزیم و بقیه اشتباه می‌کنند. مخصوصا اگر طرف مقابلمان یک مدیر باشد او می‌شود منشا همه کارهای بد و ما می‌شویم مظلومانی که حقمان را خورده‌اند و مورد ستم واقع شده‌ایم.
کار تیمی‌ محتاج این است که جوانان در سازمان‌های کاری خود تمرین کار تیمی‌ کنند. اگر مدیر در این کار ضعیف است، شما این کار را بکنید. میدان باز برای عمل است. همه ایده آل‌گرا هستیم، خیلی هم خوب است باید ایده آل‌گرا باشیم. ولی اشکال آنجاست که خودمان را ایده‌آل می‌بینیم. خودمان می‌شویم خط کش؛ همه کار‌های خوب و همه را با خودمان می‌سنجیم و هر کس را بر صراط غلط می‌بینیم.
دیگران را مسخره می‌کنیم، کسی از ما انتقاد کرد شدیدا در مقابلش موضع می‌گیریم. زمین و زمان را به هم می‌بافیم تا طرف را له کنیم تا دیگر جرات نکند از ما انتقادی بکند. ایده‌آل گرایی خوب است اگر بیاییم از خود شروع کنیم برای اصلاح. اگر فکر می‌کنیم حرفی برای گفتن داریم بیاییم و بگوییم، مسلما گوش‌هایی برای شنیدن پیدا خواهد شد. زنگ نزنیم و برویم. بایستیم تا طرف در را باز کند…